Morelia 3

Jullie kunnen nooit bedenken wat ik vandaag gedaan heb!!!
Ik geef een tip: het is zondag....
Vanochtend al vroeg uit de veren; te vroeg voor Mexico. Al ver richting berg vond ik pas het eerste stalletje met vers geperste naranja in een plastic zakje met rietje. Heerlijk. Kwartiertje later: garageresturant. KOFFIE. Ik kan het nu ook bestellen: que sera una cafe sin sucre, sin crema. En dan krijg je een cafe americano, of cafe de oja. Zo. Hadden ze ook nog een bakplaat buiten, superverse taco met championes, pollo en cheesa. Lopend opgegeten, want ik wil die hele berg fixen. Na drie mislukte pogingen, want doodlopende straten eindelijk de goede weg, maar....ik was even me´n hoogtevrees vergeten. Halverwege heel laf een taxi genomen, naar alto bosque....ik wist niet wat het was, zag alleen een bord en leek nogal groen dus ik dacht een park. Niks hoor, gewoon een wijk op de berg. Maar daar kon ik wel weer lekker lopen. Ga zomaar eens een kant op, hoor een gezellig muziekje komen uit een wit gebouw..Ik loop maar eens die kant op door het hek. Weten jullie het al¿ Een kerk!. Maar niet zomaar een kerk. Een propvolle kerk. Ik, en velen met mij moesten buiten staan. Geeft niks, werd ik nog bruin ook, haha. Ik moest zo denken aan Carmen die op bezoek was in Nederland, en geschokt dat er maar 3 mensen in de kerk zaten. Maar hier is het ook veel relaxter, kinderen huppelen gewoon een rondje om de bank, er word af en toe wat gezongen en het simpele refrein Halleluja Halleluja kon ik mooi meteen meezingen :) Bij de gebeden tussendoor, de roomsen onder ons weten wel wat ik bedoel, dan deed ik gewoon steeds een stukje het Onze-Vader. Knielen heb ik niet gedaan hoor, dat ging me te ver, maar ergens halverwege ging iedereen elkaar een hand geven, dat vond ik wel weer grandioso. De hostie heb ik ook gehaald - ben tenslotte gedoopt en dan mag het- weet je nog Win, dat Kerstweekeinde, zijn we ook naar de kerk geweest. Maar zo kon ik de kerk van binnen bekijken. De muziek werd verzorgd door een gitarist, heel basic. Na de dienst was er nog een lange tafel met eten en drinken..
Enfin, dat was me´n eerste avontuur. Ik loop maar weer een stukkie, gewoon de wildernis in, hier en daar wordt er wat gebouwd,mensen wonen in half afgemaakte huizen, is hier heel normaal. Zie ik op die dorre vlakte wat groen, eropaf dus. Was het een uitkijkpost. Man man, dat noemen ze dan een leuk klein plaatsje hier in Mexico. Het is gewoon megagroot, en die grijze shit, is dat soms smog...Niet verwonderlijk hoor. Ik weet niet wat ze hier tanken maar her stinkt!!Hier heb ik me´n napje gedaan. Met me´n arm door de rugzak en me´n spierballen goed in´t zicht. Er was trouwens maar 1 stelletje. Nou, en na het napje maar weer eens terug. Vastbesloten geen taxi meer te nemen, dat is bijna net zo fout als eten op een terras voor een hotel. Als het moet dan neem ik zo´n combi-met-kapotte-ramen of zelfs misschien wel in de laadbak van een ouwe stinkende chevrolet. Maar de terugweg ging veel beter. Ik kwam nog een heel mooi parkachtige afdaling tegen. Hele vreemde vogels gezien, en een grijze eekhoorn maar dat was meer een rat want die schoof het riool in. Even dacht ik dat ik misschien aan de verkeerde kant van de berg zat, want ik herkende niks. Dat zou echt weer wat voor mij zijn. Maar nee hoor, het werd steeds drukker met mensen en kinderen-die zie je hier zo vreselijk veel, iedereen boven de 20 heeft er minstens drie, en allemaal even lief, echt waar-De oorzaak van die drukte was dat ik het Parque Zoológico Benito Juarèz naderde. Normaal heb ik het niet zo op dierentuinen, maar ik was ook al naar de kerk geweest, en dit kwam ook weer zo op me´n pad. Ik had het wel gelezen in de LP, dat dieren er goed gehuisvest zijn, in hun natuurlijke habitat. Nou, dat was ook zo, alleen die eenden zagen er een beetje sneu uit, zo zonder water....Een plassende bruine beer gezien, die doet er wel 5 minuten over, wat een klein straaltje! en een plassende olifantenman...ja dat schiet wel op, was meer een meer.
Heel groot is het, die dierentuin. Heb vast maar de helft gezien maar was al een beetje moe, dus lopen maar weer, hopelijk in de goede richting. Nog over een -rommel-marktje gelopen, en daar de eerste crocks gespot. In een kraampje, niemand draagt ze hier gelukkig maar ja, dat kan nooit lang duren. Onderweg een gazpacho gesnoept. Heerlijk. Fruit met zout, chili, kaas en van alles wat je er nog meer in wilt. Zomaar eensklaps had ik het hostel weer gevonden. Even relaxen - ik heb je boek mee Yo, van Dr.Fanley, heel fout, maar prima om het verstand op nul te zetten. Om een uur of acht nog even naar het centrum. Elke kerk en kathedraal heeft ze´n eigen megaplein, en daar is altijd wat te doen. Een demonstratie tegen onderdrukking, een hardrockband, kinderdansjes, traditionele muziek, crossfietsers. En altijd veel publiek, met spreekstalmeester- applaoeso por favor, applaoeso. Je hebt helemaal gelijk Henny, Enkhuizen moet ook een kerkplein. En dan ook allemaal een bedrijfje beginnen. Ineke verkoopt computers, sokken en plastic zakken, Karin begint een internetcafé, Joke een heus restaurant, Fok gaat de straat op met ballonnen en suikerspinnen, Joop Acda is de concurrent van Ineke met sokken, plastic zakken, fruit en patat enz. etc. Want zo gaat het hier.