Meerzorg

Diakonesseziekenhuis, 's Lands hospitaal, St.Vincentius, A.Z., ik heb ze allemaal van binnen gezien. Van zoiets als het Diakonesse verwacht je wel zo'n sfeer met kapotte vloertegels, houten klapdeuren en patienten slapend op de gang. 's Lands was iets minder erg maar dat is weer gebouwd in een laaggelegen gebied met als gevolg dat er regelmatig overstromingen zijn en bij elke regenbui-en die heb je hier heel nu elke dag- in ieder geval plassen in de gang, waar mensen gewoon doorheen banjeren. Het A.Z., ook zoiets. Bij ons is dat toch het neusje van de zalm, met het nieuwste op gebied van medicatie en verzorging. Nou, hier niet hoor. De administratie gaat op allerhande briefjes ook al staat er een computer. De verpleegsters lopen natuurlijk heel trots te wezen in hun spierwitte pakjes, met kapje (schuifspeldjes om de boel vast te zetten, vreselijk) witte schoenen en kniehoge pantykousen, wit voor de ongediplomeerden en huidkleurig voor de gediplomeerden! Alleen al daarom zou ik dat diploma niet willen halen. In Nederland dragen zelfs de hoogbejaarden die dingen niet meer. Nee, voor de ziekenzorg kan je beter in Nederland zijn. Maar ja, wij, Maria en ik waren hulp-Kerstmannen. Maria had op maandag voor de toekomstige personeelsleden van het RCR een kerstbijeenkomst georganiseerd en wie er niet bij kon zijn hebben we het pakket gebracht op hun stageplek.
Een leerling, Sharida, had aangeboden te koken. Een heel leuk initiatief natuurlijk maar we waren er mooi druk mee; inkopen doen, helpen voorbereiden, transport regelen enz. En dan zeg je dat zo makkelijk; inkopen doen, maar heel wat artikelen op het lijstje hebben bij ons een hele andere betekenis. Wat hier soepgroente heet is bij ons peterselie, prei is een soort bosui, voorgebakken aardappelen zijn van die kleine friet-chipsjes, mixed-pickles noemen ze hier chinees fruit enz,enz. En weten jullie wat geschubde warme vis is? Nou ik ook niet. En nog steeds niet.
Maar het was heel leuk om te doen, en de bijeenkomst was bijzonder geslaagd. Iedereen had zich op ze'n Kerstbest gekleed, er werd natuurlijk veel gezongen en aan het eind van de avond ging alles wat over was in bakjes mee "voor thuis".
Wisten jullie trouwens dat ze hier links rijden? Ik niet. En dat de mannen hier met vogeltjes lopen? Vinden ze heel gewoon. En niet alleen lopen, ook op de brom, of in de rij bij de supermarkt. In ga ze sparen, heb al wat leuke exemplaren!
Moet je die hoofden zien als er zo'n groepje staat, en ik vraag of ik de vogeltjesman op de foto mag zetten. Nou, dat vinden ze eigenlijk maar heel verdacht; WAT GAAT DIE BAKRA ONS DOEN. Maar gewoon blijven lachen en binnen de kortste keren staan ze trots voor de camera en heb je een uitnodiging voor een gratis logeerplaats de folgende vakansie.
Wat hier ook erg is; de casino's. Serieus een voorlichtingsspotje op de radio: als je plannen hebt voor de dag, je wilt iets gaan doen, ga dan niet uitslapen, beter vroeg opstaan, ga niet wachten tot de middag ( ze zijn hier heel langdradig met dat soort dingen, elke keer weer hetzelfde zeggen met andere woorden) want dan wordt het warm en kan je niet meer goed denken, de regen komt ook altijd in de middag en dan is het ook al warm en dan krijg je het warm en kan je niet meer goed denken en ga je fouten maken. Dus;...als je naar het casino gaat, kan je beter vroeg gaan, om 9 uur of zo.....
En dat was geen reclamespotje voor het casino, nee, echt een goedbedoeld advies! Maria en ik kwamen niet meer bij van het lachen. Maar toen ik het tijdens het groente snijden aan Sherida vertelde reageerde ze heel nuchter; ja, dat is wel een goede raad, ze gaan toch gokken. Mijn moeder was vannacht niet thuisgekomen en toen ze thuiskwam was ik zo boos. Ik vraag: waarom jij de hele nacht weg!!!Zij: ik moet toch geld vinden ( = naar het casino). Wij natuurlijk weer lachen. Zij niet hoor, en niet omdat het gokken afgekeurd wordt maar gewoon omdat ze hier een heel ander gevoel voor humor hebben. De grapjes in de krant zijn zoiets van: meester vraagt aan jantje wat is de verleden tijd van pietje eet komkommersla. Jantje weet dat heel goed, pietje at kwamkwammersloeg. :(
Oh, dat ben ik helemaal vergeten te vertellen: het eerste wat ik zag toen ik hier binnen kwam bij Harm en Maria was een kamrawenke=kamermeisje=een kikkertje dat ze'n best doet het huis muggenvrij te houden.(hij is denk ik achter op schema want ik heb op 1 been 28 muggebulten en met de rest van de ledematen is het niet veel beter gesteld). Maar het tweede wat ik zag was 2 prachtige kevers, houtbruin en wel 5 centimeter lang, echt dikke jongens - kakkerlakken!!!
Harm heeft voorgedaan hoe je zo''n ding vermoordt, de tweede was voor mij. Ik blijf ze gewoon kever noemen en pluk ze zelfs van het plafond.(dit is een beetje overdreven, 2 dagen later zat er inderdaad 1 op het plafond maar daarna niets meer).
En weet je wat Maria en ik op Kerstavond hebben gedaan? Nou? Je kunt het makkelijk raden. Ik heet ook een beetje Maria :) en ben weer Vroom....we zijn naar de nachtmis geweest. En het was prachtig! We hadden een beetje gehoopt op een dienst met koor met van die jurken en dan zingen en H E L E M A A L los gaan. Dat was niet het geval. We hadden een 100% Nederlandse bisschop die duidelijk ze'n stempel op de dienst drukte, maar dat maakte het wel heel "zoals we het van vroeger kennen". Compleet met mijter, staf, kruis, wierrook, kindje jezus dat plechtig door het gangpad gedragen wordt en psalmen als Ere zij god. Alleen de misdienaartjes waren lang zo stijf niet als hun Nederlandse soortgenoten: als ze last hadden van de wierrook ging gewoon de mouw voor de neus, staan was een beetje hangen en gaan zitten ging echt zoals surinaamse jongetjes plegen te gaan zitten; een beetje schuins weg.Blazers verzorgden de muziek; ook heel sfeervol.
Vanavond hebben we gegeten bij het Residence Hotel. Ik had Nisa en Willibrord ook uitgenodigd. Gelukkig maar; er waren maar 5 andere gasten!.Mijn last-minute-reservering verdubbelde het aantal eters.
En morgen wordt helemaal wat! Dan gaan we naar een Hindoestaanse bruiloft!!!Harm heeft me al op het ergste voorbereid maar ik neem hem niet helemaal serieus wat dat betreft: het is nou eenmaal geen feestbeest. Ik heb er speciaal kleding voor gekocht...daar ga ik zeker een foto van opsturen, en dan weet je zeker; Gerda kan altijd nog gekker.
Ook hebben Maria en ik een tripje geboekt naar de bush
www.botopasi.com. Aanstaande zondag vertrekken we en komen 31 dec. terug. Heen met bus en korjaal, terug met het vliegtuig(je) en ik heb vreselijke hoogtevrees...Irma, denk je een beetje aan mij, jij als ervaringsdeskundige weet wat ik ga meemaken.
Over foto's gesproken; ik heb nico een aantal gestuurd want op deze site duurde het zo lang. Dus als belang hebt bij beeldmateriaal: melden bij ndv87@hotmail.com.
Verder is het hier heerlijk, lekker kletsen met Maria en Harm, af en toe een verfrissende discussie, wandelen met de hond, beetje in de tuin klussen en 's avonds een spelletje kaart met zinderende finales.
Nou, ik ga sluiten. Ik weet niet hoe lang het volgende bericht gaat duren...je had toch gelijk Mark:)